Rozdział 10.

Oczami Justina.

Przetarłem nerwowo dłońmi swoją twarz i spojrzałem w stronę śmiejącej się Andriny i Ayeshy. Odkąd zgodziła się na… na naszą przyjaźń minął miesiąc, ale to wcale nie wyglądało tak jak sobie wyobrażałem.

Unikała mnie.

To oznacza, że albo wciąż coś do mnie czuła, albo tak ją zraniłem, że nie chce mnie znać.

Spotkałem się z nią kilka razy, ale często panowała między nami niezręczna cisza, a tematy były tak banalne… nic poważnego. To nie była przyjaźń, a na pewno ona tego tak nie traktowała. Nie jestem idiotą.

Chciałem to zmienić, jej nastawienie co do mnie, ale nie bardzo wiedziałem jak to zrobić. Ostatnio była moją dziewczyną i było zupełnie inaczej.

Nawet nie miałem się  kogo spytać o jej upodobania zważając, że uh, Ayesha mnie nienawidziła, a to była jedyna tak bliska przyjaciółka Andriny.

Tak przy okazji to w czym Jai jest lepszy, że to jemu pozwoliła na przyjaźń, a nie mi?

Zmrużyłem oczy z wlepionym wzrokiem w obie dziewczyny. Był w-f, który mieliśmy na naszej sali gimnastycznej i były tutaj co najmniej 4 klasy.

Czekając jak przyjdzie nasz trener obserwowałem wszystkie dziewczyny ćwiczące dzisiejszego dnia.

Uniosłem brwi kiedy zauważyłem jednej z dziewczyn wżynające się w tyłek majtki, które prześwitywały przez legginsy. Lubię kiedy dziewczyny noszą je, ale… tylko niektóre.

Mój wzrok znowu padł na ławkę, na której siedziała Andrina. Nie ćwiczyła, pewnie to te kobiece sprawy. Dzięki Bogu ona nie przeżywa tego w ten stresujący sposób, w którym co chwile płacze, później się śmieje, a na koniec krzyczy. Nie wytrzymałbym z nią całego roku związku gdyby co miesiąc tak się zachowywała. W ogóle podziwiam siebie, że wytrzymałem rok w związku bez żadnego zdradzania jej.

Zostałem zmuszony, żeby oderwać wzrok od brunetki kiedy poczułem ramiona oplatające moją szyję. Powstrzymałem przewróceniem oczu, ale lekko się uśmiechnąłem.

Jessica również się uśmiechnęła i krótko mnie pocałowała.

Zjechałem dłonią trochę niżej, tuż nad jej tyłkiem. Swoją drogą był naprawdę duży. Lubiłem moją przyjaciółkę od korzyści, wbrew pozorom Jessica była sympatyczna. Może przez większość czasu irytująca, ale nic nie poradzę, że jej cipka jest tak spragniona mojego kutasa.

Oczami Andriny.

- Wyjdźmy gdzieś dzisiaj. – Jessica była uwieszona na szyi Justina, a wszystko działo się przed moimi oczami.

Błagam.

Stali kilka metrów dalej ode mnie, ale dopiero kiedy Ayesha ode mnie odeszła w stronę swojego trenera zauważyłam ich. Chociaż to, że mój, pożal się Boże przyjaciel, wcześniej kilka razy na mnie zerkał nie obeszło się mojej uwadze.

 - Chcesz gdzieś wyjść? – parsknął śmiechem i spojrzał się w dół, na twarz dziewczyny przez co nie mogłam dokładnie zobaczyć jego miny.

- Tak… Chciałabym, żebyśmy poszli na randkę. - Jessica przygryzła wargę. Miała proszący wyraz twarzy.

Proszę cię, moje usta są milion razy lepsze od twoich i wyglądam o wiele lepiej kiedy przygryzam swoją wargę.

Jeszcze ta jego ręka nad jej tyłkiem… robiło mi się niedobrze kiedy na nich patrzyłam.

- Nie chodzę na randki.

Jessica uniosła brwi, a jej usta ułożyły się w grymas.

- Z Andriną chodziłeś na randki.

Zaśmiał się drwiąco co trochę mnie zabolało. Wyśmiał nasz związek czy Jessicę?

- Andrina była moją dziewczyną, ty nią nie jesteś mała. – uśmiechnął się kpiąco i rozplątał ręce czarnowłosej ze swojej szyi. Wow, co za kutas.

Odszedł od niej w stronę swojej drużyny i trenera, a Jessica wciąż wyglądała na zdezorientowaną. Nie byłam szczególnie zaskoczona, Justin ostatnio mi mówił, że nie chce się bawić w żadne związki. Jego przyjaciółeczka od seksu widocznie myślała inaczej.

Spojrzałam się w tą stronę, w którą poszedł Justin. Zlustrowałam wzrokiem wszystkich chłopaków z drużyny. Popularni i właściwie każdy z nich przystojny. Może Mike nie był super urodziwy mając kwadratową twarz i okropną fryzurę. Ogólnie był blondynem, a z boku jego głowy były wycięte we włosach jakieś wzorki. Fuj.

Spojrzałam na każdego z chłopaków, a kiedy natrafiłam wzrokiem na Jai’a uśmiechnęłam się lekko. Brunet również się na mnie patrzył i odwzajemnił uśmiech.

Momentalnie poczerwieniałam widząc, że zostałam przyłapana. Nie tylko Jai na mnie patrzył, Justin również.

 […]

Kiedy czerwone światło zmieniło się na zielone przycisnęłam pedał gazu i ruszyłam autem.

Jadąc przez skrzyżowanie nuciłam piosenkę z radia i uśmiechnęłam się pod nosem.

Odzyskałam samochód tydzień temu i uwierzcie, to cudowne uczucie.

Mój telefon się rozdzwonił, więc szybko przyciszyłam radio i odebrałam włączając na głośnomówiący.

- Halo?

- Hej, jesteś w domu?

To był Jai.

Zbliżyliśmy się do siebie, ale tylko jako kumple i wiecie co? Myślę, że mogę nazwać go swoim przyjacielem.

- Nie Jai. - Zaśmiałam się krótko. - Mówiłam ci, że jadę dzisiaj do Ayeshy.

- O Jezuuu. - Jęknął. - To co ja mam robić? Justin też jest cały dzień zajęty.

Justin.

Przełknęłam ślinę i przygryzłam wargę.

Justin to wciąż ciężki temat. Ale zaczynam sobie radzić.

- Nie ma dzisiaj żadnej imprezy, na którą jesteś zaproszony? - Zmieniłam temat.

- Mówiłem, że bez ciebie nie idę.

Przewróciłam oczami.

- Idź Jai. Idź, wyrwij jakąś dupe i ciesz się życiem. - Powiedziałam rozbawiona. - Na razie. - Rozłączyłam się i znowu skupiłam się na drodze.

Byłam już blisko domu Ayeshy.

Oboje pomagają mi z moim złamanym sercem. Ayesha każe mi się ruszyć na przód i wrócić do starego życia. Ale ja nie chcę.

Unikam Justina jak ognia, ale przydarzyły się trzy czy cztery, niezręczne spotkania. Niby zgodziłam się na przyjaźń, ale... Wcale tego tak nie traktuje. Justin był takim idiotą myśląc, że będę mogła go w ten sposób traktować.

Zaparkowałam auto na podjeździe Ayeshy i wsiadłam z niego.

Nie dzwoniłam do drzwi, bo wiedziałam, że nie ma rodziców mojej przyjaciółki, z resztą jej dom był niemalże jak mój drugi.

- Ayesha? - Krzyknęłam przekraczając próg.

- Jestem u siebie! - Odkrzyknęła.

Ruszyłam w stronę schodów i weszłam po nich przy okazji mijając się z młodszym bratem Ayeshy.

- Cześć Brad. - Mrugnęłam do niego. Brad miał 14 lat i przez większość czasu był małym, denerwującym wrzodem na dupie. Słowa Ayeshy.

Przekroczyłam próg pokoju przyjaciółki i zauważyłam ją stojącą przed szafą.

- Co robisz? - Spytałam kładąc swoją torbę na biurku. W zasadzie nawet mnie to nie interesowało, spytałam tak po prostu.

- Szukam dla siebie fajnej sukienki... - Wymamrotała.

- Zamawiamy pizze teraz czy trochę później?

- Nie, żadnej pizzy. - Mruknęła z twarzą odwróconą w stronę szafy.

Usiadłam na jej łóżku i położyłem otwartego laptopa na swoich kolanach. Miała włączony Facebook, więc wylogowałam ją i sama się zalogowałam.

- W zasadzie to też nie mam ochoty. - Odpowiedziałam oglądając swoją tablicę.  - Może zamówimy kebaba? Dawno nie jadłyśmy. - Mój wzrok był utkwiony w ekranie laptopa. - Spójrz. - Prychnęłam widząc zdjęcie z jakiegoś wyjścia moich znajomych. - Jessica, Candy, Ryan i Liam na plaży. - Przekręciłam ekran tak, żeby moja przyjaciółka mogła zobaczyć zdjęcie.

- Dziwce nie starcza jeden kutas? - Parsknęła śmiechem.

- Zapewne. - Uniosłam brwi denerwując się trochę. Sugerowała kutasa Justina, a temat jego przyjaciółki od korzyści jest dla mnie ciężki od zawsze. - Więc zamawiamy tego kebaba?

- Kebaba. - zaśmiała się. - Po kebabie wyjdzie mi brzuszek. - Wzruszyła ramionami. - Z resztą nigdy nie jemy takich rzeczy przed imprezami... Jak ci się podoba?

Zmieniła zupełnie temat, a ja uniosłam zaskoczona brwi. Mulatka uniosła do góry znajomą, granatową sukienkę i uśmiechnęła się lekko. Była obcisła i na grube ramiączka.

- Jest ładna, mówiłam Ci kiedyś. - Kiwnęłam do siebie głową.

- Więc zakładaj. - Rzuciła nią w moją stronę. Zmarszczyłam brwi i złapałam sukienkę.

- Po co?

- Myślisz, że będziesz siedziała kolejną sobotę w domu?

Uchyliłam wargi oburzona.

- Obiecałaś mi dać spokój Ayesha. - Burknęłam.

To prawda, Ayesha obiecała mi, że nie będzie mnie zmuszała do żadnych imprez, szalonych spotkań. Zmieniłam się, już nie jestem taka jak kiedyś. Polubiłam oglądanie filmów w towarzystwie przyjaciół i czytanie książek w samotności.

Myślę, że to nowy rozdział w moim życiu. Będąc z Justinem oboje imprezowaliśmy i zawsze robiliśmy coś szalonego. Pewnie dlatego teraz jestem spokojniejsza, imprezy przypominają mi o moim byłym.

- Nie mogę tak Andrina. - Czarnowłosa westchnęła ciężko i wyjęła z szafy białą dopasowaną sukienkę z rękawami do łokci. - Ja założę tą. - Pokazała na sukienkę. - Cały czas siedzisz w domu i nigdzie nie chcesz wychodzić.

- Wiem. - Wzruszyłam ramionami.

- A ja długo ci na to pozwalałam myśląc, że w ten sposób dojdziesz do siebie.

Uniosłam jedną brew słuchając jej. O czym ona mówi?

- Dlatego dzisiaj uznałam, że to koniec twojego potajemnego użalania się nad sobą. I jako twoja przyjaciółka zapraszam cie na imprezę, na której wymagam byś poszła na przód i się zabawiła.

- Co?

- Rusz na przód i się zabaw. Pocałuj się z kilkoma chłopakami, a z jednym pójdź do łóżka. To ci pomoże, przysięgam.

Moja szczęka niemalże dotknęła podłogi. O mój Boże, ona zgłupiała!

- Czemu mi to robisz? – wymamrotałam kiedy przekraczałyśmy próg klubu. Kolorowe światła od razu poraziły mnie w oczy, a nos wypełnił się znajomym zapachem… głównie zapach potu.

Było tuż przed 22, ponieważ bilety wstępu miały być jeszcze całkiem tanie, ale mimo takiej godziny, w klubie było już całkiem dużo ludzi.

Kiedyś bywałam tutaj naprawdę często… z Justinem i jego przyjaciółmi. The Mighty to prestiżowy klub, nie wpuszczają tutaj byle kogo. Najlepsi dj’e, najlepszy alkohol i naprawdę drogie ceny.

- Troszczę się o ciebie! – krzyknęła w moją stronę z szerokim uśmiechem. Przewróciłam oczami.

To nie jest troska. Po prostu się zmieniłam.

Nawet głośna muzyka do tańczenia mnie irytowała. To nie jest mój świat. Już nie.

- Po prostu zapomnij dzisiaj o wszystkim! Wyglądasz pięknie, dlaczego nie chcesz z tego skorzystać?

Zrezygnowana westchnęłam.

Może ma rację?

- Ale jestem trzeźwa…

- To jest najmniejszy problem. – uśmiechnęła się lekko. – Wyluzuj dzisiaj. – mrugnęła do mnie.

Nieśmiało kiwnęłam głową. W końcu nie ma tutaj nikogo z naszych znajomych. To znaczy nikogo takiego nie widziałam, dlatego nie powinnam o nich teraz myśleć. A właściwie o tej jednej konkretnej osobie, która zajmuje boleśnie moją głowę od paru miesięcy.

Ayesha pociągnęła mnie w stronę baru.

- Posłuchaj Andrina. Przestań się zadręczać tym całym gównem. Przestań. Teraz twoja kolej na łamanie serc. On widząc jak cie obchodzi, nigdy nie zbliży się do ciebie. Musisz być niezależna.

Powoli przetwarzałam wszystko co powiedziało czarnoskóra.

Jestem pewna, że chciała też powiedzieć „skoro ty go nie obchodzisz, to czemu wciąż się starasz?”.

Bo to prawda. Nie obchodzę go. Jest tylko on i jego uczucia, nie ma tam miejsca dla mnie. Muszę się z tym pogodzić.

Najwyższy czas zapomnieć.

Usłyszałam jeszcze zamówienie złożone przez Ayeshę kiedy poczułam małe motylki w brzuchu spowodowane ekscytacją.

- Na pierwszy ogień poprosimy 6 shotów…

Przygryzłam wargę powstrzymując mały uśmiech.

Mam nadzieję, że po dzisiejszej zabawie nie będę miała jutro wyrzutów sumienia.

Pieprzyć to.